Poznati grad-država Sparta možda je izgubio rat prije skoro 2.400 godina, ali danas oko 2.000 ljudi tvrdoglavo govori jezikom tih drevnih ratnika, i njihova namjera je da tako i ostane.
Dok ulazite u planinsko selo Pera Melana na grčkom južnom poluostrvu Peloponez, obavezno morate čuti buku skutera i malih motora koji se spuštaju uskim uličicama, kao i cvrkut ptica koje veselo kradu zrelo voće sa drveća.
Međutim, ako se približite samom naselju, ili priđete bliže najvećem kafiću u selu, čućete prilično neobičan zvuk. Radi se o razdraganim mještanima koji se u razgovoru služe jezikom starim više od 3000 godina. Ovaj jezik se zove Tsakonika.
Pera Melana je jedino kontinuirano nasleđe drevnih Spartanaca i ovdje svi govore autentičnim “spartanskim” jezikom, inače to je jedan od najstarijih živih jezika u Evropi.
Danas se samo 2.000 od 10.000 stanovnika, prvenstveno starijih, aktivno služi ovim jezikom, i on je ograničen na 13 gradova, sela i zaseoka smještenih oko sela Pera Melana.
Iako je grčki službeni jezik u regiji, ovdje se Tsakonika često upotrebljava kod kuće i sasvim ležerno u javnosti, piše TUmagazin. Ipak, njegova budućnost je neizvjesna.
Tsakonika nije važna samo za identitet i kulturu Tsakoniana, ona je jedino kontinuirano nasleđe drevnih Spartanaca. To je ujedno i najstariji živi jezik u Grčkoj, i mještani su zabrinuti da ukoliko izgube jezik, mogu izgubiti i identitet.
Historijski gledano, Tsakonika je bio samo usmeni jezik, po strogom spartanskom jednostavnom načinu života, Spartanci su se služili jezikom samo iz nužde i nisu ništa zapisivali.
Procjenjije se da on ima ograničen rječnik na 8.000 do 10.000 riječi koje se mogu upotrijebiti, pa zbog toga i ne postoji njihova književnost.
